Olijfpitten, schelpjes, servetjes en sigarettenpeuken op de vloer, dit komt nog steeds vaak voor in een typische TAPASBAR. Maar het bewijst ook hoe de Andalusiër met veel smaak staat te genieten van zijn tapas. Druk pratend met de andere aanwezende. Niemand zit aan de tafel, en de bediening roept met luide toon de bestellingen naar de bar.
Een tapa is een klein hapje dat je in Andalusië vaak gratis bij een drankje in een tapasbar krijgt, vaak een schoteltje olijven. De tapasbar is de vaste ontmoetingsplek van een Andalusiër om samen met vrienden of collega na het werk nog even te ontspannen. Veel mensen gaan van tapasbar naar tapasbar tijdens een avondje stappen. De naam tapas komt vermoedelijk van "Tapar" ~ afdekken. Vroeger werd een drankje meestal afgedekt met een klein schoteltje tegen de vliegen en op dit schoteltje werd een paar olijven een plak chorizo of manchego kaas gelegd.
Bekende tapas zijn albondigas (gehaktballetjes), berenjenas (gefrituurde aubergine), boquerones (kleine gefrituurde visjes), tortilla (aardappelommelet) , ham kroketjes, patatas bravas (aardappelen met een pikante sausje), calamares (gefrituurde inktvisringen) en pinchos (vleesspiesjes).
Tapa's een koninklijke uitvinding
Traditioneel is een tapa een eetlust opwekkend hapje dat in Spaanse cafés bij een alcoholhoudend drankje (bier, wijn, sherry) wordt genuttigd. Soms worden in Spaanse cafés (met name in Andalusië en in het binnenland) bij het bestelde drankje automatisch één of meerdere tapas gratis gegeven.
De oorsprong van de 'tapa' is omstreden, maar vast staat dat het woord 'tapa' is afgeleid van het Spaanse werkwoord 'tapar', hetgeen afdekken of bedekken betekent. 'Tapa' is dan ook letterlijk te vertalen als deksel of afdekking.
Op basis van deze betekenis wordt vaak verondersteld dat tapas zouden ontstaan zijn uit de gewoonte om een drankje met een stuk brood en/of een plakje ham af te dekken, dit om te voorkomen dat er bijvoorbeeld vliegen in het glas zouden komen.
Er bestaan echter ook andere verhalen over het ontstaan van de tapas:
De oorsprong zou terug te voeren zijn tot de jaren 1500 en keizer Karel V. Onder zijn bewind vertrok van het zuiden van Spanje om het uur een paard en ruiter naar de Zuidelijke Nederlanden waar Margaretha van Parma zijn vertegenwoordigster was. Onderweg stopten de ruiters vaak in herbergen om iets te drinken. Al snel werd vastgesteld dat heel wat ruiters ronduit dronken op hun paard zaten, dus heeft Keizer Karel geordonneerd dat alle herbergen in Spanje bij de drank ook voedsel moesten aanbieden. Zodoende werd vermeden dat de ruiters enkel wijn of alcohol dronken en geen voedsel tot zich namen. Vandaar het gebruik om (voornamelijk in Spanje) kleine hapjes, tapas, bij de drank te serveren.
Volgens een legende
... was de Spaanse Koning Alfonso X (1221-1284) ernstig ziek. Zijn lijfarts wist niet goed wat de koning mankeerde maar gaf hem toch maar advies in bed te blijven en regelmatig een glas wijn te drinken. Omdat de wijn de koning al snel naar het hoofd steeg nam hij er telkens een klein hapje eten bij. Wonderlijk maar de koning genas erg snel met dit medicijn. Hij vond dit zo’n goed idee dat hij alle herbergen beval, kleine hapjes te serveren bij de wijn dit om de dronkenschap te weren en eveneens om de honger van de mensen te stillen.
Nog zo’n volkslegende
...vertelt dat Koning Alfonso XII met zijn gevolg bij een tarverne in Cádiz stopte waar hij een beker sherry bestelde. Het waaide die dag erg hard, Cádiz is een winderige stad, daarom legde de ober een plakje gepekelde ham op de beker voordat hij de beker aan de koning aanbood. Toen de Koning zijn sherry had opgedronken en de ham had opgegeten, bestelde hij voor zichzelf en voor zijn gevolg nog een sherry, ‘met hetzelfde deksel’.
Bron: hondon nieves