Reisimpressies van de Canarische Eilanden

Vakantie op de Canarische eilanden - Ga je binnenkort op vakantie naar de Canarische eilanden? Ontdek en beleef deze eilanden alvast op deze pagina en lees alles over tips, informatie en bezienswaardigheden!

Ontdek het reisaanbod naar de Canarische eilanden in Spanje. Ontdek aanbiedingen naar de Canarische eilanden - Zoek je een reisaanbieding of een vakantie aanbieding naar deze eilanden in Spanje? Hier vindt je een overzicht!

De Canarische Eilanden is een Spaanse eilandengroep in de Atlantische Oceaan. Het ligt ten westen van Marokko en ligt dus eigenlijk in Afrika! Toch is het Spaans grondgebied. De 7 grotere eilanden zijn Tenerife, Lanzarote, Gran Canaria,  Fuerteventura, La Palma,  La Gomera en El Hierro. De Canarische eilanden zijn een van de 17 autonome regio's in Spanje: islas canarias. Ze bestaan uit 2 provincies: Tenerife en Gran Canaria. De autonome regio heeft dan ook 2 officiële hoofdsteden: Santa Cruz de Tenerife en Las Palmas de Gran Canaria.

Naam Canarische Eilanden

De naam 'Canarische eilanden' komt van het Latijnse Canariae Insulae. Dit betekent gewoon 'hondeneilanden'. Dit komt volgens sommige mensen doordat er op Gran Canaria veel grote honden leefden. Anderen zeggen dat het een verwijzing is naar de zeehonden die hier vroeger leefden. Weer anderen zeggen dat de canarische eilanden de eilanden van de honden genoemd wordt, omdat de oerbewoners honden beschouwden als heilige dieren. In het wapen van de Canarische eilanden zie je vandaag de dag nog steeds honden: een links en een rechts.

Kanarie vogel

Overigens zijn de canarische eilanden niet vernoemd naar de kanarie vogel, maar is deze vogel vernoemd naar deze eilandengroep!

Geschiedenis

Er bestaan veel mythen en legenden met betrekking tot de vroege geschiedenis van de Canarische eilanden. Veel van de vroegste bewoners geloven dat het het verloren land van Atlantis is. Anderen dachten dat de eilanden de locatie waren van de magische, mystieke Gelukseilanden, het hemelse paradijs van zowel de Keltische als Griekse mythologie.Vulkanische oorsprong

De eilanden zijn ontstaan door onderzeese vulkanische activiteiten, veroorzaakt door de uit elkaar bewegende Afrikaans-Eurazische plaat (oostwaarts) en de Amerikaanse platen (in westelijke richting). Tussen beide platen komt het magma omhoog.

In feite zijn de eilanden toppen van grote onderzeese bergketens. Tussen de eilanden liggen tot 3500 meter diepe troggen. De eilanden ontstonden in verschillende perioden van vulkanische activiteit. Het oudste gevonden materiaal, omhooggestuwd vanaf de zeebodem, dateert van circa honderd miljoen jaar geleden terwijl het centrale bergland tussen de dertig en tachtig miljoen jaar oud is.

Lanzarote en Fuerteventura zijn vermoedelijk het oudst.

Eerste bewoners
De eerste bewoners kwamen vermoedelijk uit Noord-Afrika rond 3000 v.Chr en waren waarschijnlijk cro-magnonmensen

Guanchen
Vanaf ongeveer de tweede eeuw v.Chr. werden de eilanden bevolkt door de Guanchen. Tot de verovering door de Spanjaarden in de vijftiende eeuw waren zij de enige bewoners van de eilanden. De eerste Guanchen verzamelden eetbare gewassen en vingen vis. Later ontwikkelden ze technieken om gewassen te kunnen verbouwen en gingen ze vee houden. Gebruiksvoorwerpen maakten ze van aardewerk, steen en hout. Ze hulden zich in geitenvellen. Toen de eerste Spanjaarden op de eilandengroep verschenen, woonden de meeste eilandbewoners in grotten; slechts enkele families op Gran Canaria woonden in hutten. Het volk verkeerde nog in de steentijd. Een historische bijzonderheid is de gefloten taal, Silbo, die op La Gomera tot op heden als levende traditie bewaard is gebleven.

Herontdekking
Na de val van het Romeinse Rijk werden de eilanden door de Europeanen vergeten, tot ze in 1312 opnieuw werden ontdekt door de uit Genua afkomstige Lancelotto Malocello. Lanzarote werd vernoemd naar deze man. Zijn voornaam wordt ook wel gespeld als Lanzarotto.

Spaanse verovering

De Franse ontdekkingsreiziger Jean de Béthencourt leidde in 1402 een expeditie naar de Canarische Eilanden om in opdracht van de Kroon van Castilië de eilanden te veroveren. De Guanchen gaven zich echter niet zonder slag of stoot gewonnen en in eerste instantie lukte het de Castiliaanse troepen alleen om Lanzarote in te nemen. Pas twee jaar later, na vele veldslagen, slaagden de troepen van de Normandische edelman erin om de bewoners van de eilanden Fuerteventura, El Hierro en La Gomera te verslaan. Veel Guanchen sneuvelden in de strijd. Anderen werden gevangengenomen en verkocht als slaven. In 1404 stichtte De Béthencourt de stad Betancuria op Fuerteventura, als hoofdplaats van het eiland. Twintig jaar later kwam hij na een gevecht tijdens de verovering van Gran Canaria met de oorspronkelijke bewoners van dit eiland om het leven.

Intussen speelde de rivaliteit tussen Spanje en Portugal over de heerschappij op zee. Met het verdrag van Alcáçovas uit 1479 werden de Canarische eilanden aan Spanje toegewezen.

De Guanchen op Gran Canaria wisten zich, ondanks herhaalde pogingen van de Castilianen om ook dit eiland in te nemen, staande te houden. Pas in 1483, onder het gezamenlijke bewind van koning Ferdinand van Aragon en koningin Isabella van Castilië, bijgenaamd de 'katholieke koningen' (Reyes Católicos), werd na een nieuwe periode van vijf jaar van strijd Gran Canaria ingenomen. Na de verovering van Gran Canaria lieten de nieuwe machthebbers hun oog vallen op het eiland La Palma. De veroveraar Alonso Fernéndez de Lugo versloeg in snel tempo de kleine legers van enkele koninkrijkjes op La Palma. Koning Tanausü trok zich echter terug in de vulkaankrater van Taburiente. Hij werd daarop door Alonso Fernéndez de Lugo uitgenodigd om deel te nemen aan vredesbesprekingen. Tijdens deze besprekingen nam Alonso Fernéndez de Lugo koning Tanausü en zijn volgelingen gevangen. De koning werd op een boot gezet naar het Spaanse vasteland. Hij zou zijn bestemming niet bereiken; Tanausü weigerde al het voedsel dat men hem aanbood en stierf tijdens de reis.

Gesterkt door zijn successen op het eiland La Palma zette Alonso Fernéndez de Lugo in 1494 koers naar Tenerife, het enige eiland dat nog niet onder het gezag van de Castiliaanse Kroon was geplaatst. De Guanchen gaven zich echter niet gewonnen. Vele Castilianen stierven tijdens de gevechten en Alonso Fernéndez de Lugo was genoodzaakt zijn troepen terug te trekken van Tenerife, om een jaar later terug te keren. Deze keer lukte het hem wel om het eiland te veroveren: in 1496 werd het laatste verzet gebroken.

De Guanchen werden gedwongen om voor de Spanjaarden te werken, zowel op het land als in de suikerraffinaderijen. Velen werden als slaaf verkocht op de slavenmarkten van Sevilla en Valencia. Het land dat de Guanchen bezaten moesten zij afstaan aan de nieuwe grootgrondbezitters, bestaande uit voormalige veroveraars, kolonisten, handelaren en de Kerk. Slechts de leden van de koninklijke families en de Guanchen die aan de zijde van de Spanjaarden hadden meegevochten mochten een stuk land behouden. In 1541 schreef de Italiaan Girolamo Benzoni, toen hij de eilanden bezocht, dat de Guanchen bijna waren uitgestorven en dat hun taal ook de bezetting door de Spanjaarden niet had overleefd.

Na de verovering

In de volgende twee eeuwen werden de nederzettingen op de Canarische Eilanden steeds welvarender doordat ze als handelspost dienden voor de Nieuwe Wereld. Vooral op La Palma werden grote paleizen en kerken gebouwd. De El Salvador-kerk is een van de best overgebleven voorbeelden van de 16e-eeuwse architectuur op het eiland. Tussen 1550 en 1600 ontstond op de eilanden een Vlaamse Canarische Natie. Er kwamen veel Vlamingen wonen, die er suikerplantages oprichtten. Nog altijd vindt men er straten en huizen met Vlaamse namen. Suikerriet werd een belangrijk exportproduct van de eilanden en zorgde voor een groot deel voor de stijgende welvaart. Op de suikerrietplantages werkten Europeanen en Afrikaanse slaven, ondanks het verbod op slavenhandel dat Spanje in 1537 had ingesteld. De teelt van suikerriet veroorzaakte het verdwijnen van de oorspronkelijke bossen en er ontstond vanaf de kale hellingen erosie.

De rijkdom van de eilanden trokken regelmatig piraten en leidden meer dan eens tot gevechten met andere mogendheden die telkens tevergeefs probeerden de Canarische Eilanden te veroveren op de Spanjaarden. Een van die aanvallen werd tijdens de Tachtigjarige Oorlog uitgevoerd door een Nederlandse vloot van 74 schepen en 12.000 manschappen onder aanvoering van Pieter van der Does. Het lukte de Nederlanders om in 1599 op Gran Canaria aan wal te gaan en de stad Las Palmas de Gran Canaria te belegeren. Ze eisten dat de stad zich zou overgeven en alle rijkdommen aan hen zouden overdragen. Ze kregen slechts twaalf schapen en drie kalveren. Woedend trokken 4000 Nederlandse soldaten naar de plaats Santa Brigade waar de Raad van de Canarische Eilanden zich verscholen had. Ze werden daar echter in de val gelokt door 300 Canarische soldaten die 150 Nederlanders ombrachten en de rest dwongen zich terug te trekken. Teruggekomen bij Las Palmas deden ze vervolgens nog een poging om de stad plat te branden maar ook dit lukte niet waarop de Nederlanders besloten zich helemaal terug te trekken uit de Canarische Eilanden.

Veilig, vertrouwd en 100% zorgeloos een auto huren doe je bij Sunnycars

Columbus
De Genuese ontdekkingsreiziger Christoffel Columbus onderbrak zijn reizen van Spanje naar Amerika tot viermaal toe op de Canarische Eilanden. Driemaal verbleef hij op Gran Canaria en eenmaal op La Gomera. Hij koos de Canarische Eilanden als tussenstop omdat de eilanden precies op de juiste plek liggen om volledig gebruik te kunnen maken van de constant westwaartse passaatwinden en zeestromingen. De huidige hoofdstad van Gran Canaria, Las Palmas, speelde een belangrijke rol tijdens de ontdekkingsreizen van Columbus naar Amerika. Hier kwam hij weer op krachten en werden zijn drie schepen, de Pinta, de Santa María en de Niña, in gereedheid gebracht om de grote reis over de Duistere Zee (de huidige Atlantische Oceaan) naar de Nieuwe Wereld te maken. Van zijn verblijf in Las Palmas getuigen de Bedevaartkapel van Columbus, waar de zeer gelovige Columbus regelmatig kwam bidden, en het Huis van Columbus (Casa de Colón), beide in de wijk Vegueta.

Wijn en cochenille
Na de verovering van de Caraïben, waar suiker goedkoper kon worden geproduceerd, kwam er een einde aan de suikerindustrie op de Canarische eilanden. Deze industrie werd opgevolgd door de productie van wijn. In 1665 werd in Londen de Canary Islands' Company opgericht, die de handel met Groot-Brittannië in handen had. In 1685 en 1687 was er een grote sprinkhanenplaag, die de wijngaarden vernietigde. Daarnaast was er concurrentie met wijn uit Madeira en Málaga. Ten slotte nam door de Spaanse Successieoorlog (1701-1713) de wijnhandel met Groot-Brittannië af. Hierna begon men met de productie van cochenilleluis om karmijn te winnen.

In 1706 werd de plaats Garachico verwoest door een uitbarsting van de Volcán Negra. In 1744 stichtten Augustijner monniken een universiteit in La Laguna.

In 1797 viel Nelson Santa Cruz de Tenerife aan in een poging om de eilanden te veroveren. Hij verloor de strijd en daarbij ook zijn arm. Naar verluidt bood de gouverneur van Santa Cruz de admiraal een glas lokale wijn aan.

Geografie
De Canarische Eilanden bestaan uit zeven grote eilanden en zes kleinere eilandjes. De eilandengroep ligt ongeveer honderd kilometer ten westen van de kust van Zuid-Marokko. De eilanden liggen geografisch gezien in een licht gekromde boog, met Lanzarote als oostelijkste eiland en El Hierro als westelijkste.

Plantkundig behoren de Canarische Eilanden, samen met de Kaapverdische Eilanden, de Azoren en Madeira, tot Macaronesië. Ze herbergen een groot aantal endemische soorten, waaronder bijvoorbeeld de Canarische dadelpalm.

Voor het warme subtropische klimaat is onder andere de Canarische stroom van belang.

Vier van de dertien nationale parken van Spanje bevinden zich op de Canarische Eilanden, meer dan in enige andere autonome gemeenschap. El Teide is het meest bezochte nationale park van Spanje en ook het oudste en grootste op de Canarische Eilanden.

Recente geschiedenis
In 1812 werden de Canarische eilanden een Spaanse provincie. Er ontstond vervolgens rivaliteit tussen de eilanden. De rivaliteit tussen de twee steden Santa Cruz de Tenerife en Las Palmas de Gran Canaria over welke van de twee zich de hoofdstad van de eilanden mocht noemen leidde in 1927 tot de opslitsing van de Canarische Eilanden in twee provincies. Deze indeling bleef gehandhaafd, ook toen de eilanden later autonomie verkregen.

In het begin van de 20e eeuw begonnen de Britten met het verbouwen van bananen op de Canarische Eilanden. Dit zou uiteindelijk een belangrijker exportproduct worden dan het eerdere suikerriet en de wijn.

Uit angst voor een staatsgreep stuurde de toenmalige Republikeinse regering van Spanje de held uit de Marokko-oorlogen, Francisco Franco, naar Tenerife. In 1936 greep hij daar de macht, waardoor de Spaanse Burgeroorlog begon. Hierdoor stagneerde de economie op de eilanden opnieuw.[3] Er ontstond verzet tegen Franco en het Canarisch nationalisme leefde op.

Na de oprichting van het koninkrijk Spanje (na de dictatoriale periode van Franco gedurende de tijd van de Spaanse Staat) werd in 1982 een wet aangenomen die voorzag in de autonomie voor de Canarische Eilanden. In 1983 werden de eerste autonome Canarische verkiezingen gehouden.

In 1986 werd Spanje, en daarmee ook de Canarische eilanden, lid van de Europese Unie.

- Spanje is wat je wilt. Spanje is wat je nodig hebt -